Ευάγγελος Βλαχάκης

Ο Ευάγγελος Βλαχάκης είναι Κινηματογραφιστής – επιμορφωτής με μεταπτυχιακό από το Sheffield Hallam University (MA Screen Arts).

Αυτήν την περίοδο ασχολείται με τη διοργάνωση της δεύτερης συνάντησης οπτικοακουστικής δημιουργίας για παιδια και νέους «Kidoglaz Freelearners film festival» σε συνεργασία με την κινηματογραφική λέσχη Μονεμβασίας, ενώ παράλληλα εργάζεται για την ολοκλήρωση της πρώτης ελληνικής ταινίας ντοκιμαντέρ για τα δημοκρατικά σχολεία με τίτλο «Από το Φουρφουρά στο Σάμερχιλ»

Από το 1998 διδάσκει κινηματογραφική τεχνική και κινούμενη εικόνα σε κινηματογραφικές και φωτογραφικές σχολές (Παράλλαξη, ESP, University of Worcester) , σε κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών και σε σχολεία (εργαστήρι τέχνης δήμου. Αγ. Παρασκευής, εικαστικό εργαστήρι Αγ. Δημητρίου, Exile Room, Μικρές Ιστορίες κ.α.), ενώ έχει συνεργαστεί με τον φορέα οπτικοακουστικής εκπαίδευσης ΚΑΡΠΟΣ, ως επισκέπτης επιμορφωτής στο πρόγραμμα «Άγονη Γραμμή Γόνιμη», ως εθελοντής εμψυχωτής στο Future Library και το με το Νεανικό Πλάνο και την Κάμερα Ζιζάνιο του διεθνούς κινηματογραφικού φεστιβάλ Ολυμπίας.

Έχει δεχθεί τιμητικές διακρίσεις για την επαγγελματική του δουλειά στα εγχώρια και διεθνή φεστιβάλ, ενώ συνεχίζει να εργάζεται στην παραγωγή ταινιών μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ και μουσικών βίντεο, ως διευθυντής φωτογραφίας. Είναι ιδρυτικό στέλεχος της κινηματογραφικής ομάδας ΚΙΝΟglaz Screen Arts από το 2005 και διαχειριστής της διαδικτυακής πλατφόρμας οπτικού γραμματισμού KIDoglaz. Επίσης, είναι διαχειριστής και συντονιστής του μπλογκ «“Δημοκρατικά Σχολεία”.

Τα ενδιαφέροντά του περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων όπως φωτογραφία, κινηματογράφο, μουσική, περιβαλλοντικό ακτιβισμό, σενάρια, εμψύχωση και οργάνωση εργαστηρίων οπτικοακουστικού γραμματισμού για παιδιά και ενήλικες, αγροτουρισμό, διατροφή. Έχει αμείωτο ενδιαφέρον για τη ζωή και όχι μόνο την επιβίωση και τους τρόπους που οι άνθρωποι ζουν και δίνουν νόημα στη ζωή τους. Εργάζεται τώρα για τη δημιουργία μιας ταινίας ντοκιμαντέρ σχετικά με την ελευθεριακή παιδεία, οργανώνει εβδομάδες κοινοτικής συμβίωσης οικογενειών από όλο τον κόσμο, διαχειρίζεται μια ποδηλατική λέσχη και είναι οδηγός πεζοπορικών διαδρομών. Επίσης, γράφει ιστορίες για κόμικς και κάνει σχέδια για δημιουργία πολυχώρων πολιτισμού στην “αθάνατη” ελληνική επαρχία.

Με λίγα λόγια, ο όρος πολυπράγμων ίσως και να μην επαρκεί για να τον χαρακτηρίσει κανείς. Η σημαντικότερη ιδιότητά του, όμως, είναι εκείνη του γονιού και με γνώμονα το καλύτερο για την κόρη του, τη μικρή Μελίνα, προσπαθεί να κάνει με τον τρόπο του καλύτερο τον κόσμο.